خیلی چیزا ازت خواستم. بعضیاشو بهم دادی که دستت درد نکنه و همیشه به خاطرشون ممنونتم. بعضیاشم بهم ندادی که گذاشتم پای قضا و قدر و تقدیر و کوفت و زهرمار و به خودم گفتم حتما لیاقتشو نداشتم و... خلاصه گذشت. بعضیا رو هم بهم دادی و بعد پس گرفتی که بالاخره با هر جون کندنی بود باهاشون کنار اومدم و گذشت.
ببخشیدا... اما این یکی دیگه یه قراره! یه قرار بین من و شما. تنها شدن یا نشدن من آخر خرداد تو دستای قدرتمند توعه. میدونم که میتونی انجامش بدی و شکی توش ندارم. پس اگه انجام نشه قطعا مشکل از منه. اگه شد که مخلصتم هستم دستت هم درد نکنه. اگر هم نشد که تنهایی بعدشو به جون میخرم. قهر نمیکنم:) این بار دیگه پای اعتقاداتم وسطه!!!! یا هستی یا نیستی! بسم ا....
توی اون نامهه (آیکن اشاره کردن با ابرو) هم بهت گفتم. خیمه شب بازی جالبیه. دستت درد نکنه. حالا بخند!
اما سریال جالبی بود و خیلی جاها حرفای زیر پوستی جالبی در قالب حرفای ورزشی داشت. خلاصه راضی بودم ازش :)
) اما وحید دوست جالبی بود... حتی حاضر شد به خاطر پژمان منافع خودش رو نادیده بگیره (کاری به درست یا غلط بودن کارش ندارم) پژمان خیلی جاها ضایع اش می کرد اما وحید خالصانه پژمان رو دوست داشت نه به خاطر پول و شهرت و جایگاه و... خیلی خوبه که آدم همیشه همچین دوستایی تو زدگیش داشته باشه :) یعنی هر چی از این دوستا داشته باشی بازم کمه :) (البته آدم هم باید همیشه قدر این جور دوستا رو بدونه وگرنه دوستی یک طرفه که فایده نداره) دیدن این رابطه ها حتی توی فیلم ها هم قشنگه :)
یکی دو جا کامنت هم گذاشتم اما بعد از ارسال نظر دوباره صفحه ی اصلی رو نشونم داد. حالا نمی دونم کامنتام رو ثبت کرد براتون یا نه؟ :(
وگرنه نسخه نوشتن که کاری نداره که
