پرنده ی سفید

در جستجوی صلح و آرامش

پرنده ی سفید

در جستجوی صلح و آرامش

پرنده ی سفید

برای بلاگفا اتفاقات خوبی نیفتاد... و من ناچار شدم به کوچ!
پس:
این وبلاگ رو ساختم چون می خواستم از دلم بنویسم و دل کسایی که دوروبرم هستن و دوسشون دارم. می خواستم جایی باشه واسه حرفایی که گاهی گفتنشون تو دنیای واقعی سخته... روزای اول فکر نمی کردم بتونم تو دنیای مجازی دوستای زیادی پیدا کنم... فکر نمی کردم خواننده های زیادی داشته باشم. امروز... خواننده های زیادی ندارم... اما دوستای خوبی پیدا کردم... دوستایی که شاید از بعضی از دوستام تو دنیای واقعی بهم نزدیک ترن:)
تا روزی که نوشتن حالمو خوب میکنه؛ می نویسم:)

بایگانی

۱ مطلب در مرداد ۱۳۹۰ ثبت شده است

سلام بچه ها ببخشید که دیر اومدم...

مجبور شده بودیم بریم مسافرت...

نزدیک دریا بودم اما دریا رو ندیدم...

قبلا دلم گرفته بود اما حالا بدترم

الان بازم بیشتر از قبل دلم می خواد دریا باشم اما در حال حاضر گفتن این حرفا یه کم خودخواهیه...

این دفعه دلم می خواد برم کنار دریا داد بزنم!!!!!!!!!

 

به هرحال این بار ۲ تا پست فرستادم اگه وقت دارید پست دوم رو هم نگاه کنید و جواب چرا های منو بدید.... ممنون

+ نوشته شده در  یکشنبه ۳۰ مرداد۱۳۹۰ساعت 20:41  توسط شقایق و یاس  |  آرشیو نظرات

واسم خیلی جالبه:

 

چرا

وقتی یکی می میره بچه هاش انگار از این رو به اون رو می شن؟

مثلا بچه ای که تا دیروز واسه مادرش هرکاری می کرد بعد از فوت پدرش سعی می کنه همه کاره ی خونه بشه

 منظورم کمک کردن نیست... منظورم اینه که  همه چیز رو دست خودش بگیره و حتی حتی نظر مادر رو نمی پرسه و اگر از طرف مادر نسبت به حرفش مخالفتی بشه قهر می کنه و ناراحت می شه!!!!

 

چرا

 پسرا وقتی ازدواج می کنن هیچ وقت سعی نمی کنن بین خانوادشون و همسرشون یه تعادل برقرار کنن تا اختلافی به وجود نیاد...

پسرا همیشه راحت ترین کار واسه خودشون رو انتخاب می کنن!

یعنی  یا همیشه از خانوادشون می خوان که کوتاه بیاد تا حرف همسرشون به کرسی بشینه...یا یه کاری می کنن که همسرشون نتونه هیچ وقت نظرش رو بگه!!!

چرا پسری که تا دیروز از گل نازکتر به مادرش نمی گفت بعد از ازدواج همسرش به راحتی می تونه کاری کنه که 180 درجه از این رو به اون رو بشه و به خاطر یه چیز کوچیک با همه سرسنگین بشه و یه جوری رفتار کنه که یعنی من ازتون ناراحتم...

به نظر من یه آدم-چه مرد و چه زن- اگه نخواد کاری رو بکنه (به خصوص راجع به این جور موضوعات)... اون کارو نمی کنه...

 

آدم بعضی وقتا..توی بعضی جاها...تو شرایطی که نباید...بعضی کار ها رو از بعضی کسا می بینه که قبل از اون هرگز فکرش رو هم نمی کرده... هنوز یه جورایی تو شک ام!!!!

چی بگم!

شاید اگه خیلی حرفا نگفته بمونه بهتره...

اما سوالایی  که پرسیدم خیلی عمومیت داره و نمونه هاش رو زیاد دیدم...

میشه لطفا بگید چرا؟؟؟؟

+ نوشته شده در  یکشنبه ۳۰ مرداد۱۳۹۰ساعت 20:34  توسط شقایق و یاس  |  آرشیو نظرات

 

ما بدهکاریم،

به کسانی که صمیمانه ز ما پرسیدند:

معذرت می خواهم!

چندم مرداد است؟

و نگفتیم…

چون که مرداد

گور ِ عشق ِ گُل ِ خون رنگِ دلِ ما بوده است!!!!

 

حسین پناهی

 

این هم به مناسبت انتشار آلبوم " راه با رفیق" که با صدای خود زنده یاد به بازار اومد...این شعررو دوست دارم چون هیچکس نمی دونه که خود حسین پناهی هم چندم مرداد از دنیا رفت...شاید البته خیلی ربطی به هم نداشته باشه ولی واسم جالب بود...

روحش شاد و یادش گرامی باد


برچسب‌ها: حسین پناهی
+ نوشته شده در  پنجشنبه ۲۰ مرداد۱۳۹۰ساعت 16:2  توسط شقایق و یاس  |  آرشیو نظرات

...

شک نمی کند باران لحظه ایی به باریدن!

کلافه نمی شود کلاغ از این همه پرنده که می پرند!

شک نمی کند مورچه به بار و نه به راه خویش

و مار عیال وار، سینه خیز می رود خس وخار را بی هیچ گلایه ای!

 

هر درختی به گونه ای سبز است،بی که تحقیر کند دیگری را!

لرزش گنجشک نوبال بر شاخه ی خیس از شکایت نیست!

الاغ بر اندام اسب حسادت نمی کند

و ماهی یادش هست که ماهی باشد چه در تنگ و چه در دریا...

...

تندتر-آری!- تندتر می جوم آدامسم را تا به هیچ نیندیشم!

بی خیال در پیاده روها و نمایشگاه ها و استادیوم ها!

...

دیگر به هیچ چیز نمی اندیشم!

صلاح و سعادت من این است که نیندیشم به هیچ!

...

آواز می خوانم پر از آلاله های باژگون...بی هیچ استعاره ای!

 

 

تعادل جهان حفظ می شود به مرگ این و تولد آن!

 

 

قسمتهایی از شعر dat com

از دفتر هفتم-نمی دانم ها_ از حسین پناهی

 

 

به مناسبت سالگرد رفتنش در یکی از همین روز های مرداد...

روحش شاد و یادش گرامی باد

 

 

این پست با تاخیر رو صفحه اومد...چون دوباره رایانه ی من دچار مشکل شده بود و تو اینترنت نمی رفت

نمی دونم هرچند وقت یه بار چش میشه؟

اینم از مشکلات تکنولوژیه دیگه... به هر حال لطفا پوزشم را بپذیرید...

وبابت همه ی پیامها و نظراتتون ممنون...برای این پست هم نظر یادتون نره


برچسب‌ها: حسین پناهی
+ نوشته شده در  شنبه ۱۵ مرداد۱۳۹۰ساعت 20:2  توسط شقایق و یاس  |  آرشیو نظرات

 

این خبر رو توی روزنامه ی همشهری 4.مرداد.90 خوندم وخبرش واسم خیلی خیلی جالب بود:

اورانگوتانی در یکی از باغ وحش های چین برای رسیدن به جفت خود یک تونل حفر کرد!

این اورانگوتان که رسانه ها به آن لقب "اورانگوتان باوفا" دادند وقتی از جفت باردار خود جدا شد زود دست به کار شد و تونلی به سمت قفس جفتش حفر کرد!

مسئولان این پارک حیات وحش در این رابطه به خبرنگاران گفتند:

این اورانگوتان از زمانی که جفتش رو قرنطینه کردند، افسرده و از لحاظ جسمانی نیز بسیار ضعیف شده است.

آنها می گویند این اورانگوتان در 2روز گذشته از برگشتن به قفس خودداری می کرد.

روز بعد کارکنان باغ وحش در نهایت تعجب متوجه شدند که اورانگوتان شروع به کندن تونلی در زیر دیواری کرده است که به قفس جفت قرنطینه شده منتهی می شود!

 

واقعا آفرین به این "مرد"

 

متاسفانه این روزا آدم کم از این چیزا می بینه و میشنوه...

تو زمونه ای که حتی "قوها" که نماد وفاداری نسبت به جفتشون بودن... به هم خیانت می کنن(حالا آنسان دوپا و بی وفایی هاش که جای خود رو داره که بهتره من در این رابطه هیچی نگم که سکوت خودش بهترین حرفه در این مورد)  خیلی خوبه که آدم همچین چیزی بشنوه یا بخونه...

ولی بازم آفرین به این مرد!


برچسب‌ها: آفرین به این مرد

+ نوشته شده در  پنجشنبه ۶ مرداد۱۳۹۰ساعت 18:24  توسط شقایق و یاس  |  آرشیو نظرات
  • یاسمین پرنده ی سفید