چون تنها چیزیه که بین"نوروز" و بقیه ی روزا تفاوت ایجاد می کنه!
گفتم:لحظه ی سال تحویل دعامون کنید...
خندید و گفت:مگه لحظه ی سال تحویل با بقیه ی لحظه ها چه فرقی داره؟ هر وقت دعا کنی صداتو میشنوه!
خندیدم و در دلم گفتم:لحظه ی سال تحویل فرق می کنه!چون من می خوام که فرق کنه!چون می دونم که فرق می کنه...
خدارو چه دیدی؟
شاید دعا کردم و "سبزه"آمین گفت و "سیب" لبخند زد!
پ.ن:برای اعتراف به کلیسا می روم
رو در روی علف های روییده بر دیوار کهنه می ایستم
و همه ی گناهان خود را یکجا اعتراف می کنم!
بخشیده خواهم شد به یقین!
"علف ها بی واسطه با - خدا – سخن می گویند"!
زنده یاد حسین پناهی
پ.ن۱:خواستم به نشانه ی شانس(!)واسه سال ۹۱ عکس یه شبدر ۴برگ خوشگل رو بذارم اما نمی دونم چرا هر کاری کردم آپلود نشد
پ.ن۲:بیاید دعای تحویل سال رو این بار به زبان شیرین پارسی در قالب یک شعر در "جمع ما" بخونید
با آرزوی سال خوش برای همه... مارو هم لحظه ی سال تحویل دعا کنید
سال نو مبارک
کینه ها را بسوزانیم
زردی خاطرات بد را به آتش بدهیم
و سرخی عشق را از آتش بگیریم
وآتش نفرت را در وجودمان خاموش کنیم...
"دستانت را به من بده تا با هم از روی آتش بپریم...
آنان که سوختند همه تنها بودند!"
چهارشنبه سوری مبارک
پ.ن:چهارشنبه سوری امسال برای ما روز خاصی بود...
یکی پرسید از آن شوریده ایام
که:از یاران چه خواهی؟گفت:دشنام!
که مردم هرچه دیگر می دهندم
به جز دشنام, منت می نهندم!
"عطار نیشابوری"
یه کتابی دارم می خونم از زنده یاد عمران صلاحی...تا اینجای کتاب بیشتر جمع آوری آثار طنز پیشینیان بوده و تعریف طنزو ...
ولی کتاب جالبیه...اسم کتاب "خنده سازان و خنده پردازان" ه.
این شعر عطار رو هم از همین کتاب برداشتم.سعی می کنم بازم چیزای جالب دیگه اش رو با شما شریک بشم.
بعضی وقتا آدم ترجیح می ده از بعضی آدما چیری بهش نرسه...نه؟
فیلم "پنگوئن های آقای پاپر" رو دیدید؟
خیلی با نمکه..."جیم کری" توش بازی میکنه اما نکته ی جالب تر در مورد این فیلم اینه که پنگوئن های فیلم واقعی ان!!!! و بسیار بسیار بانمک و دوست داشتنی...
من که خوشم اومد شما هم اگه دوست داشتید ببینید.
چند وقت پیش تو وسایل قدیمی یه آتاری دستی که مال بچگی هام بود رو پیدا کردم...
شاید باور نکنید اما خیلی خوشحال شدم و به یاد کودکی کلی باهاش حال کردم...
بازی هاش مثل بازی های مدرن امروزی نیست...سیاه و سفیده...صفحه اش کوچیکه...بازی هاش تکراریه و برقا که خاموش باشه چون صفحه اش مثل موبایل از خودش نور تولید نمی کنه نمیشه باهاش کار کرد...
اما هنوز هم میشه به یاد بچگی از بازی های پیش پا افتاده اش لذت برد و یاد اون موقع هایی افتاد که با بچه های همسایه گاهی تو حیاط میشستیم و آتاری هامون رو با هم جا به جا می کردیم و دور هم "الکی" خوش بودیم...
بر عکس الان که گوشی ها نمایشگر میزان شارژ دارن اون موقع خبری از این چیزا نبود...با این وجود تو بچگیم یادم نمی آد که هرگز دغدغه ی اینو داشتم که الان باتری قلمی دستگاه تموم میشه و باید یکی دیگه بخرم اما امروز با این سن و سال همش فکر می کنم...الان باتری اش تموم میشه...الان باتری اش تموم میشه!
بچه که بودیم...می دونستیم دنیا بزرگه اما دنیای ما تو حیاط خونه و نهایتا محلمون خلاصه میشد و بود و نبود خیلی چیزا و خیلی کسا رو حس می کردیم اما انگار کمتر عذاب میکشیدیم و راحت تر با مشکلات کنار می اومدیم...
امروز بزرگ شدیم...می دونیم دنیا کوچیکه اما تو بزرگی اش گم شدیم!نبود خیلی چیزا و خیلی کسا رو "می فهمیم" اما خودمون رو گول می زنیم که "عادت کردیم" ولی نمی دونم چرا اگه عادت کردیم...پس چرا روز به روز دغدغه و مشکلاتمون بیشتر میشه؟
خیلی حرفا هست واسه گفتن اما می دونم ما جونای این دوره دیگه حوصله ی خوندن نداریم...پس بقیه اش باشه واسه بعد!
پ.ن: من دوباره واسه آپلود عکس به مشکل برخوردم
...این اینترنت هر روز یه شکلی داره
من هم که کاملا حرفه ایییییییییی
درود بر شما
یه کتاب رو خیلی وقت بود گرفته بودیم اما نشده بود بخونم...
این چند وقت پیش شروع به خوندنش کردم هرچند کتاب قطوریه و فکر کنم یه چند سالی(!؟) طول بکشه تا تمومش کنم اما در نوع خودش جالبه!
"قند و نمک" عنوان یه کتاب نوشته ی "جعفر شهری" ه که ضرب المثل های تهرانی رو به زبان محاوره توش جمع کردن.
کتاب به نسبت جالبیه...مثلا شما تا حالا این ها رو شنیدید؟:
1.نه دست دارم به سر زنم...نه پا دارم به در زنم!(شکایت از فقر و تهیدستی)
2.آنان که غنی ترند, محتاج ترند! (حرص ثروتمند بیشتر است!)
3.گربه ی مسکین اگر پر داشتی...تخم گنجشک از زمین برداشتی!
4.بازار که بد بشه مشتری زحل می شه!
5.دوشنبه ز کوی می فروشان یک کوزه ی می به زر خریدم
تا صبح ز درد سر نخفتم, زر دادم و درد سر خریدم!
6.آتیش کیه که دود نداشته باشه(کدوم خونه بوده که توش حرف و سخن و دعوا نداشته باشه...یا کدوم ستمی بوده که گریبان ستمگر رو نگرفته)
7.آدم باید هف(هفت)لا بشه تا صنارش پیدا بشه!!!
8.چند روزی که در جهان باشی...سعی کن کز توانگران باشی
گر بماند که دشمنان بخورند.... به که محتاج دوستان باشی!
(یعنی اگه پولدار باشی و بعد از خودت اموالت به دشمنات برسه بهتر از اینه که در زنده بودنت محتاج دوستات باشی!)
9.دو برادر را پدر مرد و برادر بزرگتر, برادر کوچک تر را نشانیده و به این گونه برایش به تقسیم ارث برآمد:
این قاطر چموش لگد زن از آن من....آن گربه ی معومعو کن زیبا از آن تو!
از سطح خانه تا به لب بام از آن من...از بام خانه تا به ثریا از آن تو!
10.آنها که دویدن...آنها که چریدن...هر دو با هم رسیدن!
(نظر اهل عرفان و اشراق که توفیقات نه به جهد و تلاش بلکه به نصیب و خواسته ی خداوند است)
امیدوارم خوشتون اومده باشه
پ.ن:این اولین عکسی بود که رو اینترنت آپلود کردم(با تشکر از آقا محسن نویسنده ی وبلاگ آپارتمان نشین که راهنمایی ام کرد)
انشالا از این به بعد عکسای بهتر با تنظیمات بهتر براتون می ذارم... منو از نظراتتون بی خبر نذارید...چه در مورد عکسا چه در مورد مطالب
