راه رفتن روی ابر کار ما نبود...
چهارشنبه, ۱ آبان ۱۳۹۸، ۱۰:۱۸ ب.ظ
دو راهی از اونجا شروع میشه که عاشق میشی و عشق رو تو چشماش میبینی و اون عاشق بودنش رو انکار میکنه. کاش حالم بدون عشق هم به همون خوبی میموند. کاش بدون عشق هم همون حس سبکبالیِ راه رفتن رو ابرا رو داشتم. اونوقت همه چیز رو میسپردم به زمان و به هر جمله ام فکر نمیکردم و گند نمیزدم به همه چیز...
کاش اصلا چشمهامون اون برق عشق رو از چشمهاشون نمیخوند
زندگی به مراتب راحتتر میگذشت