خاطرات یک همیشه معترض!
جمعه, ۲۸ اسفند ۱۳۹۴، ۰۹:۰۰ ب.ظ
بارها برام پیش اومد که دیدم وقتی جمعی از چیزی ناراحتن اعتراض کردم و پشت صحنه "آفرین ها" و "دمت گرم ها" شنیدم اما در نهایت بهم برچسب "تنها معترض" زده شد.
بارها برام پیش اومد که برای دفاع از حق کسی جنگیدم و آخر لقب "کاسه ی داغتر از آش" نصیبم شد و بهم گفتن لازم نکرده تو جاش حرف بزنی آدم زنده وکیل وصی نمی خواد.
بارها برام پیش اومد برای آشتی دو نفر از هر کدوم پیش اون یکی دفاع کردم و آخر از هر دو با طعنه شنیدم که : "برو همش از دوستت دفاع کن!!!"
بارها تو جمع های خانم ها از مردها دفاع کردم و تو جمع های پسرونه از زن ها چون سعی کردم خودم رو جای طرف غایب ماجرا بذارم و همیشه شنیدم که "تو همش طرف مردها / زن ها رو می گیری!"
و بزرگ ترین ایراد من تو تمام این سال ها این بود که هرگز نتونستم خودمو اصلاح کنم! هرگز نتونستم فقط زبون خودم باشم. هرگز یاد نگرفتم که سعی کنم فقط شنونده باشم. هرگز یاد نگرفتم که "هیچوقت نمی شه همه رو راضی نگه داشت". هرگز یاد نگرفتم که بذارم آدما مشکلات و ناراحتی هاشون رو خودشون با هم حل کنن! و همیشه فکر کردم همه مثل منن! وقتی از چیزی ناراحت میشن, وقتی از کسی دلگیرن حرفشون رو می زنن و ممکنه فقط نیاز به وساطتت و کمک داشته باشن برای گفتن حرف هاشون... اما یاد میگیرم... تو سال جدید یاد میگیرم.
باید یاد بگیرم پافشاری کردن رو خواسته ها همیشه هم نتیجه ی خوبی نداره!
باید یاد بگیرم وقتی دیگران علاقه ای به انجام کاری ندارن, من الکی زور نزنم!
باید یاد بگیرم کاری بیشتر از اون که برای دیگران مهمه, برام مهم نباشه!
باید یاد بگیرم فقط چیزایی که خودمو ناراحت می کنه رو به زبون بیارم!
باید یاد بگیرم که "پیگیر بودن" از نظر خیلیا یه واژه ی تو مخیه!
باید یاد بگیرم که "توضیح دادن" همیشه هم خوب نیست!
باید یاد بگیرم نمیشه همه رو راضی نگه داشت!
تو سال جدید... خیلی چیزها هست که باید یاد بگیرم :) خدا کمکم کنه :)
