سال اول دبستان بود.
کلاس بزرگ بود.
یک اتاق پنج دری و روشن بود.
آفتاب آمده بود تو. بیرون پاییز بود
دست ما به پاییز نمی رسید.
شکوه بیرون کلاس بر ما حرام بود.
برگرفته از هفته نامه ی امیدجوان شماره 788
شنبه 1391.6.25
*زنجره:جیرجیرک
**پرپرچه:من تو لغت نامه ی "معین" رو هم نگاه کردم معنی این کلمه رو پیدا نکردم. اگه شما فهمیدید به منم بگید لطفا.
پ.ن۱:این همون پستیه که قولش رو داده بودم. امیدوارم شما هم خوشتون اومده باشه.
پ.ن۲:متن طولانی تر(والبته نه کامل) این نوشته رو می تونید در ادامه ی مطلب بخونید.
فکر می کنم نریمان رو همتون بشناسید...خواننده ی آهنگ های قشنگی مثل "عروسی" ٬" تک و تنها"٫ " نازنین"٫ "وانمود" و...
متاسفانه تو یکی از سایتها خوندم که گویا این هنرمند عزیزمون به خاطر یه غده ی چرکی که تو سرش داشته تحت عمل جراحی قرار گرفته و متاسفانه بعد از عمل به کما رفته.
دیدن عکسش توی بیمارستان من رو خیلی ناراحت کرد.
همیشه عادت داشتیم که نریمان رو با لبخند ببینیم...
با تمام وجود سلامتی اش رو از خدا می خوام تا بتونیم باز هم مثل همیشه شاد و خندون ببینیمش.
شما هم برای سلامتی اش دعا کنید.
این روزا مثل این که به غیر از بعضی مباحث که خیلی داغ شدن...انقدر که گوش آدم رو میسوزنن!!
بحث گوشی هم خیلی داغه. آره؟!
آخه یه ای میل خنده دار بهم رسیده بود گفتم دو مورد خنده دارش رو با شما به اشتراک بذارم بلکه یه ذره حال و هواتون عوض شه!!!!!
یکی می گفت:
می خوام گلکسی نوت بخرم، نه به خاطر امکاناتش، نه به خاطر کیفیتش بلکه به خاطر سایزش!!! آخه تنها گوشی موجود دربازاره که از سوراخ توالت رد نمیشه! یعنی عمرا بیفته توی چاه!!!
نتیجه ی اخلاقی ۱:از این به بعد گلکسی نوت دست کسی دیدی مثل من بهش نگو "دسته بیل"!!!!! مردم مثبت نگرن!!!!! به جنبه های مثبتی فکر می کنن که تو بهشون توجه نکردی
نتیجه ی اخلاقی ۲:هیچکس تنها نیست!!!!!! مدیونی اگه شک کنی!!!!
راستی یه چیز دیگه هم نوشته بود:این روزا آدم جرات نداره با یکی درد دل کنه. یارو تا بهت ثابت نکنه از تو بدبخت تره ولت نمی کنه
اینطوریه واقعا آیا؟ تجربه ی شما چیه؟
کجااااا صبرکن... حرفم تموم نشده.... دو تا عکس آپلود کردم واسه شما! برید تو ادامه مطلب اونا رو هم ببینید
:
نمی دونم...بهش زنگ بزنم.... نزنم...؟
ای بابا.... این آدما هم چقدر حوصله سر برن!!! نمی تونن یه بازی بهتر از انگری برد بسازن؟ حالا چی بازی کنم حوصله ام سر رفت؟
پ.ن:اون پست پاییزی-مدرسه ای نوشته ی سهراب سپهری رو هم یادم هست...ولی دوباره به دستم برنگشته که براتون تایپ کنم بچسبونم:)
پ.ن۲:این روزا حال و روزم بهتره...ممنون از همراهی صمیمانه اتون دوستان
این عکس (البته با یه سری عکس خنده دار دیگه) با یه ایمیل دستم رسید که بالاش نوشته بود:
یه روز عادی در خوابگاه پسران!!!!!
من خواستم بدونم چقدر حقیقت داره آیا؟
میشه کمکم کنید؟
من عاشق پاییزم
پاییز رو دوست دارم چون از گرمای تابستون فراری ام!
پاییز رو دوست دارم چون منو یاد خاطراتی می ندازه که باهاش زندگی می کنم!
پاییز رو دوست دارم چون نارنجیه
چون صدای خش خش برگای پاییز رو دوست دارم
چون عاشق بارونم!
چون تنها فصلیه که تعادل داره.....نه گرم گرمه....نه سرد سرد
پاییز یعنی اعتدال! یعنی خاطره!پاییز یعنی رنگ!
پاییز رو دوست دارم چون خودشه!!!! شبیه هیچ فصل دیگه ای نیست!!!
پ.ن۱:یه پست مدرسه ای "کپی کن تایپ کن بچسبون" داشتم که فعلا اصل مطلب دستم نبود که بتونم تایپ کنم بچسبونم اما وعده می دم که بذارم براتون!نوشته ای از زنده یاد سهراب سپهری نازنین ه.
پ.ن۲:من عاشق این منظره ی پاییزی ام:)
پ.ن۳:این روزا زیاد سرحال نیستم...اگه دیر به دیر سر می زنم یا اگه کامنتام مثل همیشه نیست لطفا دلگیر نشید
تو پست قبل گفتم نتونستم عکسام رو آپلود کنم
امروز برگشتم که آپلودشون کنم
و موفق شدم
نظرات این پست غیر فعاله...لطفا از طریق قسمت نظرات پست قبل بنده رو از نظراتتون نسبت به این دوتا موجود کوچولوی بامزه 
آگاه کنید
عکسا رو در ادامه ی مطلب مشاهده کنید... ببینید قوقوری جون اولی چه لبخند زیبایی تحویل دوربین داده
اون فسقلی دومی هم که دیگه بدون شرحه
پ.ن۱: دوتا عکس قورباغه می خواستم بذارم اما هر کاری کردم آپلود نشد اما می ذارمشون
به زودی
پ.ن۲: دوستان من تو وبلاگ گروهی امون"جمع ما" هم به روزم... خوشحال میشم اگه سر بزنید
درود
چند وقت پیش یه ای-میلی دستم رسید که یه کم طولانی بود اما به حدی قشنگ بود که تصمیم گرفتم برای شما هم بذارم تا بخونید.
باور کن ارزش خوندن رو داره...نمی تونی باور کنی که یه کار کوچیک می تونه باعث چه چیزایی بشه که فکرشم نمی کردی!!!
پ.ن۱:برای خوندن داستان لطفا به "ادامه مطلب" مراجعه کنید
پ.ن۲:این دو تا عکس رو دوست دارم... دومی که تو ادامه مطلبه یه جور صندوق صدقات با طرح جدید و ابتکاری که خیلی ازش خوشم اومد.
لبتون پر خنده و دلتون شاد
سلام.
شنیدم که انگار دیروز تولد مایکل جکسون بوده. راستش من از اول طرفدار این خواننده نبودم و حقیقت اینه که زیاد هم ازش خوشم نمی اومد...تا روزی که آهنگ erth song اش رو شنیدم که راجع به نابودی کره ی زمین ماست...انگلیسی من خیلی خوب نیست که معنی همه اش رو بفهمم اما همین که فهمیدم از بین رفتن این کره ی خاکی انقدر براش مهم بوده که خواسته حداقل ناراحتی اش رو نشون بده باعث شد نظرم نسبت بهش عوض شه.
این دنیا برای همه ی ما مهمه...چون اگه زمین نباشه هیچ کدوم از ما نیستیم!
شاید تولد مایکل جکسون بهونه ای بود واسه ی نشون دادن این عکس!
و بهونه ای بود واسه گفتن این که:
۱.تا کسی رو نمیشناسید راجع بهش "قضاوت" نکنید این چیزیه که همیشه به خودم هم می گم:)
۲.کره ی زمین زادگاه اول همه ی ماست باهاش مهربون تر باشیم:)
۳.تولد مایکل جکسون هم مبارک
خوشحال میشم نظرت رو بدونم
راجع به عکس
راجع به حرفام
حتی راجع به مایکل جکسون
و هر نظر دیگه ای که داری:)
می گن نیمه ی اول بازی خیلی خوب بود اما من از دقیقه ی ۴۱ موفق به دیدن بازی شدم بنابراین موفق نشدم قسمت هایی از بازی که می گن خوب بوده رو ببینم... و خب نتیجه هم همونطور که انتظار می رفت مساوی بدون گل بود و جذابیت خاصی نداشت...
اما بازی یه طرف... حرکتِ زشت تماشاچیا یه طرف!!!
یعنی من این طوری بودم:
گوجه فرنگی و بطری آب و ... از همه بدتر سنگ!!!!
نکته ی جالب اینه که هم تماشاگرای آبی و هم قرمز از مصالح یکسانی استفاده می کردن!! یعنی انگار در یک برنامه ریزی دقیق با خودشون مثلا یک کیلو گوجه فرنگی برده بودن ورزشگاه(این خنده واقعا از شادی نیستا...هنوزم که بهش فکر می کنم شوک میشم!!!!)
بعد اون بنده خدایی که سنگ پرت می کرد که یکی اش هم خورد تو سر یکی از بازیکنا فکر نکرد که اگه باعث مرگ طرف بشه چی میشه؟
واقعا دیروز که اون صحنه هارو می دیدم با خودم فکر می کردم که ما ایرانیا با اون فرهنگ غنی...به کجا داریم میریم؟!!!!
ما همیشه از دیگران ایراد می گیریم اما اشتباهات خودمون رو نمی بینیم؟!
یا نمی خوایم ببینیم؟ یعنی کسی که سنگ می اندازه نمی دونه کارش اشتباهه یا واقعا سرش رو کرده زیر برف؟!!!!!
یعنی چیزی به اسم وجدان هنوز بین ما آدما وجود داره آیا؟
پ.ن:این عکس شاید ربطی به پستم نداشته باشه...اما خواستم بگم من از این دست عکس ها کم ندارم... دوستی سگ و گربه - گربه و جوجه - گربه و موش و... (البته این توضیح رو بدم که قصد توهین به هیچکس رو ندارم و منظورم هیچ نوع تشبیهی نیست) اما فقط می خوام بگم:
وقتی حیونایی که داستان دشمنی هاشون همه جا هست، دیده شده که می تونن با هم دوست باشن و حتی به هم کمک کنن...
پس چطوره که ما آدمها که اشرف مخلوقات هستیم،،، نمی تونیم نظرات مخالف رو تحمل کنیم
حتی یه بازی ساده که می تونه نقش یه تفریح سالم رو داشته باشه رو تبدیل می کنیم به میدون جنگ؟!
چرا نمی تونیم با هم مهربون باشیم و باور کنیم که همه امون "انسانیم"؟!!!!
پ.ن۲: مثل همیشه می دونید که اینجا نظرات آزاده و از شنیدن نظراتتون خوشحال میشماگه من زیادی بدبینم...اگه به نظرت یه مساله ی کوچیک رو زیادی بزرگ کردم...اگه دارم این مساله رو به اشتباه به مسائل بزرگتر تعمیم می دم...خوشحال می شم بهم بگی
اما الان دربی رو هم به زور می بینم!!!!حالا درسته که پرسپولیس این فصل بد کار کرده...
درسته که من همش تو این فکرم که بعضی بازیکنا چطوری تو زمین سرشون رو بالا می گیرن؟
چطوری وقتی هوادارا بازیکنایی مثل پروین و عابدزاده یا مثل انصاریان و فنایی و ... رو فراموش نکردن می تونن اسم بازیکن حرفه ای رو خودشون بذارن...
اما...
یه پرسپولیسی همیشه خونش قرمزه...حتی اگه نتونه اسم ۱۰ تا بازیکن قرمز پوش امروز رو بگه!!!!
آرامش روستا
سلام به همگی
نمی دونم چند تاتون تا حالا این شانس رو داشتید که تو ایوون یا زیر سقف آسمون بخوابید.
دو شب پیش برای اولین بار این شانس رو داشتم که تو ایوون بخوابم جایی دور تر از شهر عزیزم تهران... رو ایوون خوابیدم و ستاره ها رو نگاه کردم ستاره هایی که حتی تو روستا هم کمتر از قبل خودشون رو نشون می دن.
و صبحش با صدای زنگوله ی گاو و شیهه ی اسب ها از خواب پاشدم...
حس عجیبیه.... انگار احساس می کنی جزئی از طبیعت شدی!
این حس رو با هیچی نمیشه عوض کرد...
من انقدر زادگاهم (تهران) رو دوست دارم و انقدر به این شهر بزرگ عادت کردم که فکرشم برام سخته که بخوام جای دیگه رندگی کنم اما بودن تو روستا و تجربه ی چند روزه ی آرامش اونجا رو نمیشه با چیزی عوض کرد!
تو ایوون وایمیسی و اومدن مه رو تماشا می کنی که تو یه لحظه می آد و همه جا رو سپید می کنه و چند دقیقه ی بعد دوباره همه چیز به شرایط عادی بر میگرده!
شما چی؟
تاحالا آرامش روستا رو تجربه کردید؟
تاحالا قبل از خواب این شانس رو داشتید که ستاره ها رو بشمارید؟
تجربه ی شما چیه؟
خدایش بیامرزد...روحش شاد و یادش گرامی
می دونم شاید یه کم دیر شده باشه واسه گفتنش اما...
این چند روز حتی یه ثانیه هم نتونسته بودم سر به اینترنت بزنم...
فقط خواستم با زلزله زده های آذربایجان شرقی ابراز همدردی کنم و بگم
فقط از خدا می خوام که رفتگان رو بیامرزه و به بازماندگانشون بردباری بده و آسیب دیده ها رو هر چه زودتر شفا بده.
امیدوارم آبادانی این شهرها مثل بم نشه...امیدوارم که هر چه زودتر دوباره خبرهای خوب و خوش از آبادانی و بازسازی مناطق تخریب شده بشنویم
ایران سرسبز و آباد آرزوی همه ی ماست...
مدال طلای سوریان رو اول به خودش بعد به همه ی ایرانیان ایران دوست تبریک می گم
انقدر از این خبر خوشحال شدم که نمی دونستم باید چی کار کنم...
تا باشه همیشه خبرهای خوب باشه
خبر شادی...مدال طلا...پیروزی
سوریان دستت درد نکنه خسته نباشی
خوشبختانه مدال ها فقط به سوریان ختم نشد...
آفرین به همه ی مدال آوران...
امید نوروزی(کشتی فرنگی)، قاسم رضایی(کشتی فرنگی)،بهداد سلیمی(وزنه بردار)--- طلایی ها
احسان حدادی(پرتاب دیسک)،سجاد انوشیروانی(وزنه برداری)، نواب نصیرشلال(وزنه برداری) ---نقره ای ها
کیانوش رستمی(وزنه برداری) --- برنز
شنیدم که آقای بنا(سرمربی کشتی) گفته که هر پاداشی که می خوان بهش بدن رو به سعید عبدولی می خواد بده که به خاطر اشتباهات داوری نتونست مدالی بگیره:(
نمی دونم خبر درسته یا نه...اما چه درست باشه و چه غلط هیچ فرقی نمی کنه.
من یکی که برای آقای بنا خیلی احترام قائلم:) (نه به خاطر این خبر...به خاطر تمام زحمت هایی که برای کشتی کشیده)
و به سعید عبدولی هم می گم که نگرفتن مدال هیچی از توانایی های شما کم نمی کنه...همه ی ما می دونیم که شما زحمتتون رو کشیدید...
خسته نباشید
پ.ن:دوستان این پست باعث نشه پست قبلی رو نبینید
نمی دونم تا حالا این حس رو داشتی یانه؟
بعضی روزا هست که آدم از ته قلبش می خواد کل کائنات رو صدا کنه و بگه
:باور کنید...باور کنید به مردن راضی ام!!!!
اما بعد وقتی یاد کسایی می افتی که دوسشون داری...
پشیمون میشی...!!
ولی... من که تا اطلاع ثانوی قهرم!!!!
با کی؟
با کسی که همه میگن از همه مهربون تره! درد دل همه رو میشنوه!
باهاش قهرم چون خیلی وقته که دیگه به حرفام توجه نمی کنه! انگار اصلا منو نمی بینه!
می دونم وقتی اینو پست می کنم...فردا یا پس فردا پشیمون میشم!
اما دلم می خواد پستش کنم!!!!!!!
باید این حرفا رو بگم...باید تو جمع بگم تا بدونه این دفعه دیگه واقعا ازش ناراحتم...این دفعه دیگه دارم جدی می گم...خیلی دلم گرفته ازش...خیلی!
پ.ن:هر کی بعد از خوندن این پست پشت سرم بگه دیونه است...حلالش می کنم!!!!
(اما فقط واسه این پست ها!!!!!)
یه آدرس سایت تو قسمت پیوندهای روزانه ی وبلاگم اضافه کردم به اسم "عکس های پانارومایی"
عکس های جالبی داره که اگه سرعت اینترنتتون خوب باشه تو قسمت "all panaromas" می تونید ببینید.
وقتی عکس رو انتخاب می کنید و کامل لود میشه می تونید عکس رو به صورت ۳۶۰ درجه به هر طرف(بالا-پایین-چپ و راست) بچرخونید و حتی رو عکسا زوم کنید.انگار یه جا وایسادید و می تونید بچرخید و هر طرف رو می خواید نگاه کنید.
ای-میلش برام اومده بود.
منم هنوز فرصت نکردم همه ی عکساش رو نگاه کنم ولی به نظرم خیلی جالب اومد.
گفتم با شما هم در میون بذارم شاید دوست داشته باشید
پ.ن:اگه زبانش انگلیسی نبود عکس یه پرچم کوچولوی انگلیس هست که اگه روش کلیک کنید انگلیسی میشه.
همیشه زیر سایه ی چوب فلک بود دل ما
(...)
یادش به خیر صدای پات رو تن سنگفرش حیات!
فرار می داد غصه هارو تنها یه دونه آبنبات!
...
توشب خاطرخواه شدن...هق هق من یادش به خیر!
حال پریشون دل عاشق من یادش به خیر!
همه ی سهم من از زندگی شد:یادش به خیر!
مزه ی پیاله ی تشنگی شد:یادش به خیر!
قسمتی از ترانه ی یادش به خیر "یغما گلرویی" در کتاب ""بی سرزمین تر از باد"
6مرداد تولد این ترانه سرای عزیز بود.
آقای گلرویی تولدتون مبارک
دلتون شاد و لبتون پر خنده...عمرتون طولانی و رویاهاتون سبز...
با آرزوی سلامتی و روزهای خوش برای شما...میلادتون مبارک
پ.ن۱:با توجه به استقبالی که از پست قبل نشد گفتم تا دیرتر از این نشده این تبریک تولد رو پست کنم که تو صف انتظار مونده بود واسه پستی که خودش دیرش شده بود!
پ.ن۲:اگه این ترانه رو انتخاب کردم از بین اون همه ترانه ی زیبا...دلیلش اینه که فکر کنم تکه کلام خیلیامون این روزا شده:"یادش به خیر"!!!
پ.ن۳:یادش به خیر!!!!!:|
هی من می گم تکنولوژی بده...هی شما بیاید دفاع کنید.
چه چیز تکنولوژی خوبه؟
نهنگ ها و پنگوئن ها مسیرشون رو گم می کنن و از جاهایی که نباید سر در می آرن!
چرا قبلا همچین اتفاقی براشون نمی افتاد...شما می گید دلیلی به جز امواج ساخت بشر داره؟
حالا زندگی خودمون رو نگاه کنید!
همین پکیج!
مگه آبگرمکن چه ایرادی داشت؟
قبلا حموم فقط به آب و گاز وابسته بود....
اما حالا به لطف پیشرفت تکنولوژی... در صورتی که شما برق٬ آب٬ یا گاز نداشته باشید نمی تونید از حموم استفاده کنید
بدون وجود گاز یا برق٬ آب انقدر یخ میشه که...
حالا فکر کن تو حمومی و کسی هم خونه نیست و اول همه جا تاریک میشه و بعد هم آب میشه یخ! آدم حس بودن توی یخچال های قطبی بهش دست می ده!
این بلایی بود که سر من اومد
این قطع برق هم داستانی شده واسه خودش
پ.ن:می خندی؟
خوبه بگم انشالله سرت بیاد ببینی چه حالی میشی؟
نه بابا...دلم نمی آد بگم...پس بخند!چون از قدیم گفتن خنده بر هر درد بی درمان دواس!
پ.ن۲:دوستی می گفت:"
تروخدا دیگه تکنولوژی بیشتر از این پیشرفت نکنه! ما نمی‌تونیم بخریم هی الکی حسرت می‌خوریم..."
اما من دلیل قانع کننده تری آوردم براتون
تکنولوژی هربدی که داشته باشه...این خوبی رو داره که اجازه می ده بی دردسر بهش بخندیم!با صدای بلند
این مطلب که می خونید یک "بردار-تایپ کن- بچسبون" از هفته نامه ی امید جوان شماره ی 781 مورخ 31 تیر ماه 91 ه(صفحه ی 17).
به نظر من جالب اومد...شما هم بخونید شاید برای شما هم جالب باشه!
یک خبرنگار خارجی به نام "توماس اردبرینک" که خبرنگار دائمی "ان.آر.سی" در ایران است در نوشته ای متفاوت به وضعیت زندگی مردم ساکن پایتخت نگاه کرده است.
به گزارش پارسینه, اردربرینک در این مقاله نوشته است:
هنوز پس از 6سال سکونت در این کلان شهر نمی دانم تهرانی ها از کجا پول در می‌آورند!!!! بسیاری افراد در نگاه اول به نظر می آید که هیچ درآمدی ندارد یا درآمدشان 300 یورو بیشتر نیست.
300 یورو نسبت به پولی که برای زندگی در تهران لازم است انعامی بیش نیست. با علم براین که تورم در ایران بالاتر از 25 درصد است نظام همگانی پرداخت هزینه خرید خانه با اقساط وجود ندارد و کمک هزینه هایی که دولت به بیکاران می دهد در حداقل قرار دارد, این پدیده که ساکنان تهران باز هم دستشان به دهانشان می رسد یک راز عجیب است.
البته چنین نتیجه باید گرفت که وضع زندگی تهرانی ها دشوار است,با همه ی دشواری ها مردم باز هم پول برای خرج کردن دارند.
این احتمالا به خلاقیت بی انتهای آنان دربه دست آوردن سود برمی گردد.کسی که در ایران می خواهد سود کند باید 24 ساعت در فکر پول باشد.
(اگر علاقه مند شدید بقیه ی متن رو در ادامه ی مطلب بخونید)
۱.تو جواب کامنتای قبل گفته بودم که یه جریانی هست راجع به برق و آب و... که قرار بود تو این پست بگم که فعلا ثبت موقت شد واسه پست بعدی چون گفتم اول بگم چرا این مدت نبودم تا بعد:
۲.چند وقتی نبودم که دلیل داره...عرض می کنم:
از اونجایی که رشته ی من مدیریت ه و حسابداری تو رشته ی ما مهمه و توی دانشگاه این درس رو خوب بهمون درس نداده بودن...
تصمیم گرفتم برم کلاسای حسابداری فنی حرفه ای حسابداری که پس فردا رفتم سر کار نگن چه لیسانس مدیریتی هستی که از حسابداری هیچی بارت نیست.
با خودم گفتم من که دارم کلاسا رو میرم امتحانای فنی حرفه ای رو هم می دم که یه دیپلم حسابداری هم بگیرم که عجب اشتباهی کردم!!!!!!
چون بعدا فهمیدم که چه سازمان بی برنامه و بی حساب کتابیه(به دلایلی که این بحث رو طولانی می کنه)
کلاسام پارسال تموم شد اما امتحانا سریالی شده که یه پست کامل می طلبه
خلاصه
من قبلا همه جا اعلام کرده بودم که امتحانای دانشگاه ۱۷ تیر تموم میشه
اما ۲ روز بعد از امتحانام فهمیدم یکی از امتحانای فنی افتاده ۲۵ ام...هنوز خوب نخونده بودم که چشمتون روز بد نبینه خانوادگی ویروسی شدیم و افتادیم تو خونه!!!!(*پ.ن)
خلاصه امتحانه رو دادیم...اومدیم یه نفس بکشیم خبر رسید یه خانواده از اقوام تصادف کردن و...(داستانش ناراحت کننده و طولانیه که ترجیح می دم راجع بهش چیزی نگم)
این حادثه باعث شد برای مراسم بریم شهرستان...
از مسافرت برگشتیم اومدیم خونه دیدیم تلفن قطعه...(ئر نتیجه اینترنت هم قطعه)
خلاصه این دو هفته که نبودم دلیل داشته دوستان...لطفا دلگیر نشید.
*پ.ن:توی فیلمی شنیدم که می گفت:مثل این می مونه که تردمیل رو تنظیم می کنی که ۱ ساعت بدویی...اما به خودت می آی می بینی ۲ ساعته می دویی و دستگاه واینمیسه!!و تو می دوئی و می دوئی و می دوئی!!!!
پ.ن۲:یه چیز دیگه هم میخواستم بگم که یادم رفت!!!
حالا یادم بیاد می آم می گم بهتون...
پستی رو که گفته بودم رو هم زود پست می کنم...قطعی تلفن هم یه داستانی داره که اونم می گم!
تا بعد
رقص شعله ی شمع و
یاد ترانه ی رستاک!
انگار همین دیروز بود...
هنوز هم در شبهایت ماه را داری شقایقِ من؟
پ.ن:چی کار کنم؟دست خودم که نیست!
با خورشید میونه ی زیاد خوبی ندارم!
تا هست...دست و دلم به درس خوندن نمی ره!وقتی خورشید می ره تازه انرژی می گیرم!
(البته بین خودمون باشه انرژی ه رو از قهوه و نوشیدنی های انرژی زا می گیرم)
ولی واقعا شبا راحت تر درس می خونم.
حالا فکر کن...
۲شنبه ظهر امتحان داشتم...وقتی رسیدم خونه به قول آقای همساده له له بودم آقو!
دااااااغون(فکر بد نکنید...امتحانم خوب بود...خودم خسته بودم)
روزی بود و بگذشت...
۴شنبه که امروز باشه امتحان داشتم و در واقع یه روز واسه درس خوندن وقت داشتم...
بالاخره شب شد و منم خوشحال....نشستم به درس خوندن ...
ساعتی گذشت و اول صدای ماشین یکی از همسایه های محترم بلند شد...صداش رو همیشه می شنوم ...یه صدای عجیب و غریبه!از اینا که رو عروسک موزیکالا می ذارن...نمی دونم چه جوری توصیف کنم...هر چی که هست با اون صدای یک نواخت و تکراری یه ربع بود که یه بند می خوند و ساکت نمیشد(همیشه چند دقیقه صداش می اومد و بعد می رفت ولی این بار)من که به درس خوندن تو سر و صدای تلویزیون و موزیک و... عادت دارم داشتم دیوونه میشدم!بابا ۱۲ شبه آخه!
تازه سر و صدای اون تموم شده بود که برق رفت!!!!
ما هم نشستیم زیر نور شمع و تو اتمسفری شاعرانه مشغول درس خوندن شدیم!
خلاصه شبی بود و بگذشت...
از امتحان هم اگه بپرسید...شکر...بد نبودخوب بود
این بود بود انشای من
پ.ن۲:نبینم کسی بگه چرا پی نوشتت طولانی تر از اصل پستت بودااااا
چون خودم می دونم!
پ.ن۳:داشت یادم می رفت...می خواستم بگم تو این ۲ هفته این دومین باری بود که برق نداشتیم...برق شما هم زیاد میره؟
یا برق منطقه ی ما فقط مشکل داره تو این امتحانا
اه!یه سوال رو اشتباه نوشتم
دانشجو بعد از امتحان:
آخ جون... یه سوال رو درست نوشتم!!
پ.ن: یه زمان از امتحانات که بر میگشتیم ، مامانمون میپرسید : چند میشی ؟؟؟
با صدای بلند داد می زدیم ۲۰ !
یادش گرامی باد !
۱ دقیقه سکوت لطفا !!
پ.ن:ببخشید که مزاحم سکوتتون می شم...
فقط خواستم خبر بدم که تو "جمع ما" یه پست جدید دارم.
من هنوز امتحان دارم
فکر نکنید اگه نمی آم یادتون نیستم
این چند وقت که اصلا کامپوترم هم خراب بود و خلاصه خواسته یا ناخواسته ورود به اینترنت ممنوع شده بودم
حالا هم که درست شده سرعت اینترنت آدم رو پشیمون می کنه...
نامرد ید اگه فکر کنید بی معرفتم اگه سر نمی زنم
دیگه چیزی نموندهچشم رو هم بذارم ۱۷ تیر می آدو امتحانام تموم میشه
فقط اومدم یه اعلام حضور بکنم و بگم به یادتون هستم
حتما خدمت میرسم...
این چند وقت که نبودم کلی پست جدید داشتید دیگه؟ حالا برگردم کلی خوندنی دارم حتما:-/
همه ی تلاشم رو می کنم که پستای قبلیتون رو هم بخونم
تو این مدت که اینترنت نداشتم کلی سوژه به ذهنم می رسید واسه نوشتن ولی الان که می خواستم اعلام حضور کنم چیزی یادم نیست
انشالله جبران می کنم...مدیونید اگه شک کنید
پ.ن:نظر خواهی این پست بدون تاییده چون ممکنه تایید کردنشون طول بکشه...ممنون از حضورتون
بابا این بلاگفا اعصاب منو خورد کرده
از درس و کار و زندگیم می زنم می آم تو اینترنت یه ذره تمدد اعصاب کنم بدتر هی اعصاب آدم رو خورد می کنه
هر جا میرم که کامنت بذارم صفحه ی کامنتا رو باز نمی کنه...
۱۰۰بار باید پنجره رو باز کنم و ببندم تا بتونم یه نظر بذارم
خدا نکنه یادم بره از چیزی که نوشتم کپی بردارم...سریع کاسه کوزه ام رو میریزه به هم...مجبور می شم بعد از ۱۰۰بار دیگه پنجره باز و بسته کردن دوباره هرچی نوشته بودم رو از اول بنویسم
دوستان جواب کامنتتون رو واسه پست قبلی دادم.
در مورد مناظره هم گفتم که بحثی ندارم چون هر کس تو بیان نظراتش آزاده اما مشکلی هم ندارم...دوست داشتم بیام تو وبلاگ خودتون اینا رو بنویسم اما اون مدتی که واسه چرخیدن تو نت در نظر گرفته بودم داره تموم میشه و باید برم...ولی اگه واقعا دوست داشتید راجع بهش بحث کنیم من مشکلی ندارم ...این که آدم نظر دیگران رو هم بدونه خوبه...اما خواهش می کنم بذاریدش بعد از ۱۷ تیر که امتحانای من تموم میشه و واسه وقت گذاشتن تو نت دچار عذاب وجدان نمیشم
بازم از همه...از همه... عذر خواهی می کنم که نتونستم بیام بهتون سر بزنم...خودم شرمندتون هستم خواهشا دیگه شما شرمنده ام نکنید...
مطمئن باشید وقتی بیام همه ی پستاتون که نخوندم رو می خونم.
بازم شرمنده
برای امتحانام هم دعا کنید دوستان...به خصوص یه امتحان مدیریت مالی دارم که به خاطرش واقعا نیازمند دعام...امتحان مالی ام ۲۲ خرداده اما من از الان نگرانشم!
شاد باشید
