پرنده ی سفید

نگاه کن من چه بی پروا چه بی پروا
به مرز قصه های کهنه میتازم
نگاه کن با چه سر سختی تو این سرما
برای عشق یه فصل تازه میسازم
یه فصل پاک یه فصل امن و بی وحشت
برای تو که یه گلبرگ زودرنجی
یه فصل گرم و راحت زیر پوست من
برای تو که با ارزش ترین گنجی
نگاه کن من به عشق تو چه لیلاوار
تن یخ بسته ی پروازو میبوسم
بیا گرم کن منو با سرخی رگ هات
من اون رگ های پر آوازو میبوسم
تو رو میبوسم ای پاکیزه ی عریان
تو رو پاکیزه مثل پرچم ایران
طلوع کن من حرارت از تو میگیرم
ظهور کن من شهامت از تو میگیرم
بیا هیچکس مثل من و تو عاشق نیست
مثل ما عاشق و همسایه و همدرد
بیا از شیشه ی سخت و بلند عشق
مثل ارابه ی نور رد بشیم با هم
نگاه کن من چه شبنم وار... چه شبنم وار
به استقبال دستای خزون میرم
هراسم نیست از این سرمای ویرانگر
برای تو من عاشقانه میمیرم

. 

. 

بمونه یادگاری... از آهنگی که امروز خودمو باهاش خفه کردم... فصل_تازه_گوگوش